Czy wiesz, jak uczy się dziecko w pierwszych latach swojego życia? Dziecko uczy się przez obserwację i naśladowanie. Rodzic, który ma tego świadomość, ma niepowtarzalną szansę dostarczyć dziecku najlepszy materiał do naśladowania – w postaci swojego zachowania i odpowiedniej postawy.
To, że najbliższe otoczenie dziecka kształtuje postawę i zachowanie w pierwszych latach życia dziecka, nie podlega dyskusji. Dziecko obserwuje swoje otoczenie i powtarza zaobserwowane zachowania.
W latach 90 XX wieku zespół włoskich naukowców pod kierownictwem Giacomo Rizzolattiego przyjrzał się zjawisku kopiowania danego zachowania przez osobę obserwującą i to fascynujące odkrycie dało naukowe podłoże do dalszych badań w tym zakresie. Naukowcy z Parmy, obserwując zachowania Makaków potwierdzili, że specyficzne komórki nerwowe, neurony lustrzane, aktywują się, gdy dana czynność jest wykonywana ale i w takcie obserwacji innej osoby, robiącej dokładnie to samo.
Neurony lustrzane odgrywają więc kluczową rolę w procesie uczenia się przez obserwację i w procesie naśladowania.
ROLA NEURONÓW LUSTRZANYCH W PROCESIE WYCHOWANIA DZIECKA
- Dziecko obserwuje rodzica, opiekuna każdego dnia i „wgrywa na swój twardy dysk” zaobserwowane informacje. Tworzy dzięki temu bazę zachowań, które może w dowolnej chwili skopiować i zachować się w bardzo podobny sposób. Neurony lustrzane aktywują się w momencie obserwacji zachowania jak i w momencie odtworzenia go. W wychowaniu dziecka postawa i zachowanie rodzica i opiekuna są więc kluczowe, aby dziecko mogło kopionać poprawną postawę i zachowanie.
- Rodzic i opiekun dziecka ma możliwość świadomie wykorzystać każde swoje zachowanie do modelowania zachowania dziecka. Mając świadomość istnienia neuronów lustrzanych, wychowanie dziecka staje się modelowaniem pozytywnych zachowań u dziecka poprzez pozytywne i pewne siebie zachowanie i postawę.
- Rodzina to pierwszy mikrokosmos dziecka, w którym dziecko ma możliwość obserwacji emocji, wzorów zachowań, nawyków, stylu komunikacji z innymi. Neurony lustrzane wpływają na rozwój umiejętności społecznych, komunikacyjnych, językowych jak i na budowanie życiowej postawy i moralności u dziecka jedynie przez obserwację i naśladowanie.
Modelowanie pozytywnych zachowań u dziecka, pozytywnych nawyków, tworzenie wspólnych rodzinnych rytuałów leży w ręku rodzicow i opiekónów dziecka. Warto o tym pamiętać i być każdego dnia autentyczną, najlepszą wersją siebie.